Door de grote asielstroom richting Europa is er behoefte ontstaan aan regels waarin wordt bepaald welk land verantwoordelijk is voor de inhoudelijke behandeling van een asielverzoek. Als asielzoeker heeft u namelijk niet de vrijheid om uw asielverzoek te laten behandelen door het land van uw keuze.

De vraag welk land verantwoordelijk is voor de behandeling van het asielverzoek wordt beantwoord in de ‘Dublin Verordening’. De regels met betrekking tot de verantwoordelijke landen geven u veel duidelijkheid. Deze regels zorgen ervoor dat u niet ‘van het kastje naar de muur’ wordt gestuurd door de landen. In de meeste gevallen is het land waar u het zogenoemde Schengengebied (een gebied dat bestaat uit 26 Europese landen) bent binnen gekomen, verantwoordelijk. Dit kan anders zijn wanneer er aanknopingspunten zijn met een ander land, zoals familie- of gezinsleden die in dat land internationale bescherming genieten of een visum dat door dat land is afgegeven.

Het is op grond van de Dublin Verordening dus mogelijk dat u uw asielverzoek in Nederland bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) indient, maar dat de IND weigert het verzoek in behandeling te nemen omdat een ander land verantwoordelijk is voor de behandeling van het verzoek. Wij kunnen dit besluit namens u aanvechten. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de termijn om u over te dragen is verlopen, u medisch gezien niet in staat bent om te worden overgedragen of dat er in het Europese land waar u terug naar moet, simpelweg geen goede opvang en medische zorg aanwezig is. Wij zullen de IND en eventueel de rechter hier dan op wijzen.